– Жоқ, бұл қыз ода-дода емес, ол бұйра, – дедi аю.
– Нет, эта девочка не лохматая, она кудрявая, – сказал медведь.
Бiр уақытта жел тұрды, қар жауды. Қыз тоңды.
Аю өз тонын қызға бердi. Қыз үйiне келдi.
В какое-то время ветер стоял (дул), снег выпал. Девочка замёрзла. Медведь свою шубу девочке дал. Девочка домой пришла.
– Сен тонды қайдан алдың? – дедi шешесi.
– Ты шубу откуда взяла? – спросила её мама.
– Аю бердi.
– Медведь дал.
– Аю жақсы екен, оны қонаққа шақыр, – дедi шешесi.
– Медведь хороший, оказывается, его в гости пригласи, – сказала мама.
Аю қызға қонаққа келдi. Аю және қыз шай iштi, балық жедi.
Сосын қыз аюға үлкен балықтарды бердi.
Медведь девочке в гости пришёл. Медведь и девочка чай пили, рыбу ели. Потом девочка медведю большие рыбины дала.
Жолда аюдың алдынан түлкi шықты.
По дороге перед медведем (к медведю) лиса вышла.
– Аю, сен балықтарды қайдан алдың?
– Медведь, ты рыбу где взял?
– Бұйра қыз бердi, – дедi аю.
– Кудрявая девочка дала, – сказал медведь.
Түлкi қызға келдi.
Лиса к девочке пришла.
– Бұйра қыз, маған балық бершi. Менiң де балық жегiм келедi, – дедi түлкi.
– Кудрявая девочка, мне рыбу дай, пожалуйста. Я тоже рыбу кушать хочу, – сказала лиса.
Қыз үндемедi, есiктi ашпады.
Девочка не ответила (не подала голос), дверь не открыла.
"Аю өте қу. Бұйра қызды мақтап, балық алды", – деп ойлады түлкi.
"Медведь очень хитрый. Кудрявую девочку похвалив, рыбу взял", – подумала лиса.
Ал аю қу емес, ол мейiрiмдi болды.
А медведь не хитрым, он добрым был.
