Хвастливый заяц (русская сказка)
Баяғыда бiр қоян болыпты. Ол мақтаншақ болыпты.
Давным-давно один заяц жил. Он хвастливым был.
Бiр күнi орманда барлық қояндар жиналды. Мақтаншақ қоян ортаға шықты:
Однажды в лесу все зайцы собрались. Хвастливый заяц на середину вышел:
– Менiң құлағым үлкен, менiң көзiм үлкен, менiң тiсiм үлкен. Мен күштiмiн, мен батырмын. Мен ешкiмнен қорықпаймын, мен қасқырдан да қорықпаймын, – дедi.
– Мои уши большие, мои глаза большие, мои зубы большие. Я сильный, я смелый. Я никого не боюсь, я волка тоже не боюсь, – сказал.
Бiр уақытта қояндар тысыр естiдi. Ең бiрiншi мақтаншақ қоян қорқып кеттi. Ол бұтаға секiрдi.
Вдруг зайцы шорох услышали. Самым первым хвастливый заяц испугавшись побежал. Он в кустарник убежал.
Бұтада қасқыр отырды. Қоян қасқырдың көзiне құлады.
В кустарнике волк сидел. Заяц волку на глаза свалился.
Қасқыр ештеңе көрмедi. Қасқыр қорқып қашып кеттi.
Волк ничего не увидел. Волк испугавшись убежал.
Қояндар қайтадан жиналды.
Зайцы снова собрались.
– Сен батырсың. Сенен қасқыр қорқады, – дедi олар.
– Ты смелый, тебя волк боится, – сказали они.
Текст на казахском языке взят из:
"Кiшкентай жанат" Книга для чтения на казахском языке для школ с русским языком обучения. Сост., перевод А.М. Кудайбергеновой. Алматы. Раритет, 2002.
http://kaz-tili.kz/